‘Ik moest alles zelf uitvinden en op zoek naar antwoorden’

‘Je wordt na afloop van de behandelingen gezond verklaard, en kunt gaan. Waarom is er geen traject voor iemand die zo jong is en kanker krijgt? Ik miste begeleiding om gezond en fit te worden, om te kunnen werken, om mijn leven opnieuw op te bouwen.’ 

26 jaar was Paulien (38) toen zij klachten kreeg zoals buikpijn, bloed bij de ontlasting en vermoeidheid. Pas op haar 36e werd er een enorme tumor in haar darm gevonden. Ook bleek ze uitzaaiingen te hebben.

‘Ik voelde me verloren. Ook omdat ik zelf werkelijk álles moest uitzoeken, ik kreeg geen antwoorden op mijn vragen. Ik miste begeleiding.’ Hoe moest ze bijvoorbeeld het sporten opbouwen, om weer energie te krijgen en op de been te zijn? ‘Al mijn buikspieren waren doorgesneden en ik heb een enorm litteken op mijn buik.’ Ze moest zelf om begeleiding van een oncologisch fysiotherapeut vragen, én dat kreeg ze niet vergoed. Ook haar behoefte aan contact met lotgenoten en gesprekken met een medisch psycholoog moest ze zelf aankaarten. 

Voor anderen lijkt een (ex-)patiënt ‘beter’, maar veel mensen kampen met en na kanker met vermoeidheid en concentratieproblemen. En hoe ga je om met de angst voor terugkeer van de kanker? In Nederland is wel hulp, maar dat wordt lang niet altijd vergoed.  

Daarom ontwikkelen wij het nazorgprogramma Sterk na Darmkanker. Dit wordt hét startpunt van waaruit mensen hun leven weer kunnen oppakken. Deze begeleiding kost geld. Om 350 mensen te helpen, is €100.000 nodig. Spaar mee om het verschil te maken voor mensen die geconfronteerd zijn met darmkanker! 

Met Paulien gaat het beter. Ze koestert de dagen waarop ze wakker wordt met energie en kracht om de dag door te komen. Een deel van het geld dat zij verdient met haar vintage kledingwinkel, doneert ze aan Stichting Darmkanker. ‘Het is zó belangrijk dat er betere hulp komt.’  

Doneer nu net als Paulien op www.darmkanker.nl/steun-ons/